'Ik heb als twintiger te weinig lol getrapt'

Iets meer dan een jaar geleden, zowat veertien dagen voor 15 juli 2009, verscheen in Groot-Brittannië One day van David Nicholls (43). De man schreef al een paar romans maar maakte vooral naam als coscenarist van de tv-serie Cold feet, die ook bij ons flink wat bijval kende. One day bleek een voltreffer. In Groot-Brittannië gingen vlotjes enkele honderdduizenden exemplaren de deur uit, net als in Duitsland. Nu komt het boek ook bij ons uit en volgend jaar maakt Lone Scherfig (An education) er een film van.

Nicholls staat te kijken van die stroomversnelling. 'Ik had een goed gevoel bij het idee, maar ik ben het type dat zich al ongemakkelijk voelt wanneer je het woord succes maar uitspreekt.'

Waar heb je het idee vandaan om het leven van twee jonge mensen, Dexter en Emma, twintig jaar lang te volgen?

David Nicholls: 'Mijn eerste boek ging over hoe het is om twintig zijn. Deze roman zou je een opvolger kunnen noemen: wat gebeurt er daarna? Hoe zou je jezelf bekijken als veertiger? Zou je tevreden zijn met de man die je bent geworden? Het was niet alleen dat soort nostalgie dat me dreef, maar ook het verlangen iets anders te schrijven dan de vele romantische komedies waar ik zo stilaan mijn handelsmerk van heb gemaakt. Daarin voer je telkens hetzelfde nummertje op: de eerste ongemakkelijke date, de eerste kus, de eerste Ik hou van je, de eerste ruzie. Ik was het beu als koude pap en ik dacht het verhaal van twee mensen eens te vertellen op een willekeurige dag.'

En waarom precies 15 juli?

'Het mocht vooral geen speciale dag zijn. Geen Valentijn, geen verjaardag. Als je Valentijn kiest, dan ben je twintig keer verplicht iets rond dat feest te schrijven. Vandaar dat ik er een betekenisloze dag uit pikte. Al is 15 juli een dag waarop veel jongeren in Groot-Brittannië afstuderen, wat natuurlijk mooi is als eindpunt én nieuwe start in het leven.'

Bij jullie is 15 juli St. Swithin's Day: een regenheilige vergelijkbaar met Sint-Medard in Vlaanderen. Heeft dat er iets mee te maken?

'Hé, hebben jullie er ook zo eentje? Dat wist ik niet. Maar ja: bij ons gaat de legende dat als het weer op St. Swithin's Day slecht is, het veertig dagen zal regenen. Hoe onwaarschijnlijk ook, ik vind het een aantrekkelijk idee dat er op die gevreesde dag een stukje toekomst wordt voorspeld.'

In hoeverre is dit het verhaal van jezelf?

'Het is geen autobiografie, maar net als in het boek was ik in Griekenland in 1992 en in Parijs in de zomer van 2001. Ik was op elke plek die ik beschrijf, ik ken elke straathoek, elk appartement. Dat maakt het een stuk makkelijker om er authentiek over te schrijven, maar misschien ben ik gewoon lui.' (lacht) (jdr)

Website : David Nicholls